Значение на наставка
наста̀вка
мн. наста̀вки, ж.
1. Част, която е наставена към нещо. Полата е с наставка, защото ѝ окъся.
2. Спец. В езикознанието – словообразувателна част от думата, която стои след корена.
наста̀вка
мн. наста̀вки, ж.
1. Част, която е наставена към нещо. Полата е с наставка, защото ѝ окъся.
2. Спец. В езикознанието – словообразувателна част от думата, която стои след корена.