Значение на двуличие
двулѝчие
ср., само ед. Поведение, което се основава на неискреност, на прикрити зад добронамереност помисли; лицемерие.
двулѝчие
ср., само ед. Поведение, което се основава на неискреност, на прикрити зад добронамереност помисли; лицемерие.